✰ 03-12-2018

Onwerkelijk.. intens verdriet, mijn hart doet pijn..

de tijd stond stil, toen ik jou hart langzaam weg voelde vagen in mijn hand.. het is nu werkelijkheid maar ik wil en kan het niet geloven.. het licht doofde al in je ogen toen ik besloot jou uit je pijn te verlossen.. het mocht niet zo zijn Dargie.. Ik heb je nog door het bos gedragen omdat je dat een geweldige plek vond en zelfs nu deed je je oortjes omhoog toen ik zei, gaan we naar het bos.. Met alles wat ik heb meegemaakt heb je mij overal doorheen gesleept en dit kon ik voor je terug doen.. we hebben samen een gevecht opgezet maar ik kan niet geloven dat we hebben verloren

Ik kan je nooit meer vasthouden en knuffelen maar in mijn hart zit je stevig tegen me aan💔💙

Rust zacht mijn alles, mijn wereld, mijn Dargo❤️